నేను వేచి ఉన్నాను
నువ్వు నా పైన కురుస్తావని
నువ్వు నాతో కలుస్తావని
ఎంత తాగినా తీరని దాహం
ఎంత ఆగినా తీరని విరహం
నా ప్రవాహానికి నువ్వే ప్రాణం
నీలాకాశంలో చల్లని నల్ల మబ్బులా నువ్వు
ఏకమవ్వాలని ఆరాటంతో ఉరకలేసే నదిలా నేను
నీ చినుకు చేతులు నన్ను తాకినప్పుడు
నీ నవ్వుల జల్లు కుండపోతగా ఎద తడిపినప్పుడు
దిగంతాలు ధిక్కరించే ధైర్యం
కరుకు బండలు దాటుకు పోయే పరుగు
చేర్చాయి నన్ను ప్రేమ కడలికి
కలిసిపోయాం మనం ప్రేమ సాగర ఒడిలో
మళ్ళీ మేఘంలా నాలోంచి నువ్వు ఎగిసి
నదిలా నేను నీ కోసం వేచి
వానవై తిరిగి నువ్వు నాలో కలిసి
ఈ ప్రేమ విరహం మనం...
ఎన్ని జన్మల నుంచో ఇదే తరహా
ఈ ప్రేమ కథ అదరహా!
ఎంత పంచినా తరగని వరం ప్రేమ
ఎంత తాగినా తగ్గని దాహం ప్రేమ
ఎప్పటికీ మరువని కథ...నువ్వు నేను ప్రేమ
Sunday, March 16, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)